Around IT in 256 seconds

Logika biznesowa w Groovy ze Springiem i JPA część 1/2

May 01, 2009 | 2 Minute Read

Na początek scenka rodzajowa: w pewnym systemie istotną rolę odgrywała wstępna weryfikacja klienta opisanego następującym obiektem:
public class CustomerProfile {
private long pesel;
private int age;
private BigDecimal salary;
private Locale country;
//get/set
}
Komponent realizujący weryfikację ma intuicyjny interfejs:
public interface CustomerVerifier {
boolean verify(CustomerProfile profile);
}
W pierwszej wersji systemu wystarczyła zwykła implementacja i wpis w deskryptorze springowym:
<bean id="customerVerifier " class="com.blogspot.nurkiewicz.customer.CustomerVerifierImpl">
Życie jednak pokazało, że logika biznesowa dokonująca weryfikacji zmienia się jak w kalejdoskopie. Dochodzą nowe warunki, zmieniają się parametry, coraz nowe komponenty biorą udział w weryfikacji. Jasnym stało się, że zamiast sztywnego kodu w Javie potrzebny jest bardziej elastyczny kod skryptowy, niezależny od aplikacji i możliwy do modyfikacji bez ponownego wdrażania. Szczęściem w nieszczęściu wystarczy zmiana w XMLu:
<lang:groovy id="customerVerifier" script-source="/scripts/CustomerVerifier.groovy"
refresh-check-delay="1000" autowire="byType" />
Zamiast zwykłego beanu odwołujemy się do pliku z kodem źródłowym w Groovy gdzieś na dysku:
class GroovyCustomerVerifier implements CustomerVerifier {

boolean verify(CustomerProfile profile) {
return profile.age in (24..56)
}
}
Potęga Groovy w połączeniu ze Springiem jest widoczna od razu: po pierwsze klasa w Groovy implementuje interfejs biznesowy w Javie - z punktu widzenia użytkownika komponentu CustomerVerifier (a zatem i reszty istniejącego kodu) nie widać różnicy. Poza tym zwróćcie uwagę jak wygodną składnię daje Groovy w dostępie do CustomerProfile.

Dobrze, to było trywialne. Ale stary komponent CustomerVerifierImpl miał dodatkowo wstrzyknięty bean (już w Javie) implementujący interfejs CustomerBlackList (implementacja trywialna, semantyka oczywista :-)):
public interface CustomerBlackList {
boolean isBlackListed(long pesel);
}
Jak skorzystać z dobrodziejstw DI w Groovim? Tutaj Spring znowu pokazuje pazur:
class GroovyCustomerVerifier implements CustomerVerifier {
CustomerBlackList customerBlackList

boolean verify(CustomerProfile profile) {
return !customerBlackList.isBlackListed(profile.pesel) && profile.age in (24..56)
}

}
Wystarczyło dodać pole w klasie Groovy i już, można w skrypcie korzystać z beanu springowego! Mało tego, w ten sam sposób można wstrzyknąć do skryptu dowolny bean, a nawet EntityManager ze specyfikacji JPA. Mało tego, możemy użyc adnotacji @Transactional i objąć metody w Groovy transakcjami springowymi! Daje to ogromne możliwości twórcom skryptów zwłaszcza, że nie wymaga ponownego wdrażania aplikacji. A wszystko dzięki atrybutowi autowire="byType".

Jest już całkiem nieźle - logika została wyniesiona do pliku, można korzystać do woli z pozostałych komponentów w naszej aplikacji. Jest tylko mały problem - niemal niczego jeszcze nie osiągnęliśmy… Logika co prawda jest na zewnątrz, ale utrzymanie plików ze skryptem gdzieś na dysku i ich ręczna edycja to kiepski pomysł. Niewygodnie się to klastruje, nie pozwala na kontrolę dostępu, historię, transakcyjność… Słowem: potrzebujemy bazy danych do przechowywania naszych skryptów. I tu niemiły zgrzyt: Spring wspiera jedynie pobieranie skryptów z dysku lub wpisywanie ich bezpośrednio w deskryptorze applicationContext.xml - czyli jeszcze gorzej*. I tu zaczyna się cała zabawa! Jak zmusić Springa do ładowania (i odświeżania!) skryptów zapisanych w bazie danych - w następnym wpisie.

* Przynajmniej do czasu rozwiązania SPR-5106, czyli wersji 3.1 Springa... Tags: groovy, jpa, spring

Be the first to listen to new episodes!

To get exclusive content: